Vrij van moeten

Vaak is onze ruimte in beslag genomen door de dwang van het weekplanbord, de agenda, het ‘heilig moeten’….ik moet, ze verwachten van mij, het hoort zo dat… We voelen ons niet vrij, maar opgesloten, vastgeketend aan allerlei verwachtingen van anderen, en ook van onszelf…

Terwijl we er zo naar verlangen: vrij zijn, vrij voelen. Wat is daar toch zo mooi aan, wat voor verlangen zit daar achter?

Sta er maar eens even bij stil. Wat bepaald voor jou dat je ‘ik moet’ zegt, en niet ‘ik wil’. Van wie moet jij? Wat moet er precies?

Het kan zijn dat je dan ontdekt dat je het meeste moet van jezelf. En dat heeft ook een – logische – reden: als je het niet doet, dan kan er iets gebeuren dat je in ieder geval niet wilt: iets ergs, iets pijnlijks: je wordt niet meer zo aardig gevonden [door jezelf?], je doet iemand anders [jezelf?] verdriet, je schiet tekort in prestatie, christelijkheid, intelligentie, uiterlijk of presentatie. Er zijn veel mogelijkheden om ergens in tekort te schieten. En dus…geen aandacht, waardering of respect verdienen. Geen liefde zelfs? Je eigen hart klaagt je aan: jij deugt niet! Jij kunt niets. Jij betekent niets en dat zal ook nooit gebeuren…

Ondanks je zelf-veroordeling is dat verlangen sterk: om belangrijk [genoeg] te zijn, gezien te worden het zit in ieder mens. Het is fijn en geeft gevoel van eigenwaarde wanneer je je waardevol en geliefd voelt en aanvaardt weet. Zonder voorwaarden vooraf, geen eisen of lat om erlangs te leggen, gewoon: geliefd om wie je bent, geaccepteerd zonder dat je er iets voor ‘moet’ doen.

En dat gebeurt dus niet: er zijn altijd voorwaarden, en daarom ‘moet’ je van alles. Benauwd idee he?

Maar zeg! Er is iemand die jou en mij volledig aanvaardt, liefheeft en zeer waardevol vindt zonder dat je eerst door een hoepeltje moet springen. Dat is God, de Vader. Jezus Christus is Zijn Zoon. Door de Heilige Geest werkt God in jou en mij met kracht. Als wilt , want Hij houdt van je, dat betekent dat je niks MOET. Het MAG.

Toen God jou en mij bedacht, voordat Hij die hele aardbol en het uitspansel gemaakt had, zag Hij ons al, en wist hoe het zou gaan. Welke plichten we onszelf zouden opleggen, en waarom we dat deden. Hoe benauwd en eenzaam we ons er onder zouden voelen, hoe diep het verlangen in ons is naar liefde en acceptatie, heel heel erg diep!

GEEN TOEVAL

Hoe kan dat? Omdat het geen toeval is dat je er bent. God maakte je en wilde dat je er was. Hij heeft dat verlangen naar onvoorwaardelijke liefde Zelf in ons binnenste gelegd, in onze ziel, ons hart, ons verstand en in onze kracht. Met de bedoeling dat we dat verlangen op Hem zouden richten, onze Maker. Want Hij houdt van jou en mij, toen al en nu nog! Zijn liefde voor ons, daarmee is alles begonnen. De Bijbel zegt het in 1 Johannes 4: 10 zo: Het wezenlijke van de liefde is niet dat wij God hebben liefgehad, maar dat Hij ons heeft liefgehad en Zijn Zoon heeft gezonden om verzoening te brengen tussen God en ons.

Dat wij ons niet vrij voelen om te zijn wie we zijn, heeft daar mee te maken. Onze vrijheid is gebaseerd op Gods liefde voor ons, en die te ontvangen. Het goede nieuws is: wie door Jezus verzoend is met God, is een be-vrijd mens: er is niets of niemand meer die hem kan ver-oordelen, [Rom. 8:1], dus ook jou eigen hart niet: en zelfs al klaagt ons eigen hart ons aan, God is groter dan ons hart, Hij weet alles. Je bent dus helemaal vrij, om Gods liefde te ontvangen. Vrij om in die vrijheid te leven, vrij om elk ‘moeten’ los te laten zegt Galaten 5: 1.

Laat jezelf die vrijheid toch niet afpakken door de behoefte om te voldoen aan menselijke eisen, inclusief die van jezelf. Je bent gemaakt voor vrij-zijn. En dat betekent dat je op die manier tot je doel komt, op je bestemming. Geliefd zijn, zonder dat je iets MOET. Denk je eens in wat dat betekent.

Alles wat je nu doet en moet van jezelf om op de been te blijven kun je dan loslaten! Durf je dat aan? Want je houvast is nu jezelf redden van de ondergang [echt, waarom ben je anders zo bang?] met je eigen vaardigheden en mogelijkheden. Dus die zitten je in de weg, in plaats van dat ze je vrij maken, zelfstandig en zo…Bidt God er om: Heer ik ben bang, maar ik vertrouw op U. Help me.

En dan: DOE het. God geeft je Zijn Woord, letterlijk en figuurlijk, HIJ beloofd het: Johannes 11: 25: ‘Ik ben de opstanding en het leven, wie in Mij gelooft zal leven, ook als hij sterft. De angst om te ‘sterven’, totaal afgeserveerd te worden omdat je niet voldoet, die angst drijft ons tot moeten moeten moeten…

Maar wanneer God een belofte doet hoef jij geen angst om te falen meer te hebben. Jouw taak is de belofte aannemen, geloven, vertrouwen. Want degene die BELOOFD is God. Voor Hem is alles mogelijk….Vertrouw Hem, Hij is het waard. Hij doet het in jouw leven, op zijn liefdevolle, krachtige en wonderlijke manier. Echt: Zijn zorg voor jou maakt jou vrij van zorg….

Hoe kun je ook zo vrij zijn?

1. Bidt: zoek een rustige plek en neem de tijd, wordt stil voor God en richt je gedachten op Hem niet eerst op je eigen zorgen. Dankbaar God aanbidden, en vertel Hem daarna ALLES wat je bezighoudt.
2. Lees de Bijbel: de brieven van Johannes, Efeze, Romeinen, en zoek er een uitlegkundig boek bij als je het niet begrijpt. Zoek uitleg [bid God om inzicht!] over wat je niet begrijpt, of lees gewoon door tot je iets wel begrijpt.
3. Misschien heb je persoonlijke problemen waar je zelfstandig niet uit komt. Er is genoeg professionele christelijke hulp beschikbaar! Gebruik die.
4. Zoek een kerk en sluit je aan, stel je open. God werkt in de kerk als zijn lichaam, de geloofsgemeenschap, ook voor jou is daar plaats.