Waarom vragen

Waarom-vragen zijn in feite geloofsvragen verpakt in wanhoopskreten. Ze laten zien hoe diep het menselijk verlangen naar rechtvaardigheid is. Hoe teleurgesteld en bang je je kunt voelen over de tegenstelling tussen harde werkelijkheid en troostrijke beloften. Is God wel zo betrouwbaar? Heeft Hij wel echt die veilige armen om jou heen? Waarom dan dit grote verdriet, deze wanhoop? Door deze vragen te stellen, doe je een beroep op God de Almachtige. Vaak ook (nog) als je niet (meer) gelooft. Iemand moet het toch weten, er iets aan doen?

Troostende woorden over Gods betrouwbaarheid en Zijn wijze plan voor je leven zijn goed bedoeld en zelfs waar, maar doen geen recht aan rauw verdriet en machteloze boosheid wanneer je dingen overkomen die je compleet onderuit halen. Dan wil je antwoorden! En het is goed om je waarom-vragen luid en duidelijk te stellen, zelfs als er geen (direct) antwoord is. De verwerking van verdriet en angst begint met waarom-vragen. Je moet er door heen om er uit te komen. Echter: stel ze wel met respect. Om te schuilen met je verdriet:  “Ik heb geen ander voedsel dan verdriet, mijn klachten stromen in een vloed van tranen. Wat ik vreesde overkomt me nu, wat mij angst aanjoeg heeft me getroffen” . Woorden uit Job die je letterlijk persoonlijk zo kunt voelen. (Job 3: 24,25) Antwoorden zoeken bij God is een appèl op Hem doen, het is een uitspraak van vertrouwen: God is er en ik wil contact, ik wil hulp. Je verlangen naar troost, je verwachting dat God wat zal doen om te helpen komen er in mee. Roept Hij ons zelf niet met de belofte: jullie die vermoeid en belast zijn, kom bij mij, en Ik zal je rust geven. (Math. 11: 28)

Maar wat als je toch echt heel kwaad bent? God kan er toch iets aan doen, WAAROM doet Hij het niet?  Daar kom je heel vaak niet achter, het ‘waarom’ is en blijft een mysterie, dat je moet laten bestaan. Dat is geen ‘doekje voor het bloeden’, het is realiteit. God heeft kennelijk een reden om zó te handelen en niet anders, maar je begrijpt Hem niet. Dat kan je heel boos maken. Puur van machteloosheid en onbegrip. Dat is niet meteen ongeloof, het leert je wel je over te geven. Kun je dat? Wil je dat?

Ps. 6 en vele andere psalmen verwoorden hoeveel waarom-vragen er van oudsher al aan God zijn gesteld in tijden van groot verdriet, als mensen heen en weer geslingerd werden tussen wanhoop en geloofsvertrouwen. Eerlijk en vol diepe emotie, maar altijd met ontzag voor Gods heiligheid. Gods Vaderhart is vol liefde voor ‘de ziel die tot Hem zucht, Hij troost het hart dat schreiend tot Hem vlucht’ (Psalm 145: 6,OB). Het antwoord in die psalmen is steeds weer: God zij geloofd en geprezen, Hij troost mij en geeft mij kracht. Er komt geen antwoord op het waarom! God komt Zelf, geeft zo de moed om het uit te houden.

Hij maakt het kwade goed, Hij is het die jou hoedt. Hij zal je komen en je gaan, wat je ook mag wedervaren, in eeuwigheid bewaren.(Ps 121:4 NB) Ondanks alles ben je toch veilig bij Hem.

Je boosheid over de situatie mag je zeker tegen God uitspreken, uitroepen zelfs. God valt er niet van om, Hij kan dat aan. 1 Cor.1:25: zegt: het zwakke van God is sterker dan de mensen.  Belangrijk is dat je Gods heiligheid blijft beseffen. Misschien voelt dat voor jou als afstand creeëren. Toch is God juist in je nood heel dicht bij: Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, vernacht in de schaduw van de Almachtige. Ik zeg tot de Heer: mijn toevlucht, mijn vesting, Mijn God op wie ik vertrouw. (Ps.91:1,2) Zo gaan juist Gods heiligheid en mijn zwakheid samen, als ik zwak ben ben ik sterk, in Gods kracht.

“Ik ben erg benieuwd naar wat dit met jou doet en of je hier iets over wilt delen met mij, hetzij via het reactieformulier onderaan deze blog of met een persoonlijke mail op info@elpidos-counseling.nl” –